Sunday, November 1

Γαμημένε Scott Matthew

Πέρασα ένα αφόρητα ήρεμο παρασκευοσαββατοκύριακο με μια ελαφριά γρίπη να με κρατάει μέσα.

Και όλα κύλησαν χαλαρά. Ανακάλυψα την τηλεόραση κι ας μην έχω. Κατέβασα και είδα x-factor, διαπίστωσα πως ο Ant1 κάνει live streaming στο internet οπότε παρακολούθησα και Uri Geller live, έκανα catch-up σε next top model και κοιμήθηκα. Κοιμήθηκα πολύ.

Σαβούρα και ύπνος (και βήχας). Κάπως έτσι θα περιέγραφα το τριήμερό μου και θα το θεωρούσα ευχάριστο και ξεκούραστο.

Μέχρι που ήρθε ο γαμημένος Matthew στο shuffle του itunes και με έπιασε απροετοίμαστο. Και θέλω να βγάλω τις πυτζάμες, να ντυθώ και να βγω έξω να τα βάλω με τον ωκεανό που διαιρεί και να αψηφήσω την κάθε ψιθυριστή προείδοποίηση.



There Is an Ocean That Divides and with My Longing I Can Charge It with a Voltage That's So Violent to Cross It Could Mean Death There Is an Ocean That Divides and with My Longing I Can Charge It with a Voltage That's So Violent to Cross It Could Mean Death There Is an Ocean That Divides and with My Longing I Can Charge It with a Voltage That's So Violent to Cross It Could Mean Death

5 comments:

biglebo said...

εγώ γιατί όλο αυτό το βρίσκω υπέροχο; ω, ναι.

Μαντάμ Αστέρω Κουλίδου said...

θα συμφωνήσω...

Αλλά μήπως να δοκιμάσεις και τους Mumford and Sons

Anonymous said...

Γαμημένος δε λες τίποτα...
Ψάξε στο youtube για το Harvest Moon και θα με θυμηθείς...
(Καιρός είναι να βγάλει κάτι καινούργιο, δε νομίζεις;)

περαστικά...

Anonymous said...

Νομίζω πως το χειμώνα που έρχεται θα τον βλαστημήσουμε πολλές φορές.
Αχ Scott, Scott.

Manolis Vamvounis said...

thn ekanes tin mesogeio pia olokliro wkeano! ;)

-hugs-