(ή αλλιώς, το καλύτερο headline που ποτέ δεν υπήρξε).Το καλοκαίρι του 2004, με τους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας στα ντουζένια τους, παραθερίζαμε με τον t-drom στα γραφικά Ψαρά. Ωραία ήταν. Μπάνιο, Φαϊ, μπάνιο, φαϊ, ποτό παρακολουθώντας τους αγώνες στην τηλεόραση του μπαρ, και φτου κι από την αρχή.
Είναι λοιπόν απόγευμα, εγώ λαγοκοιμάμαι και ο t-drom λαγοπαρακολουθεί τηλεόραση, όταν ξαφνικά ένθουσιασμένος μου μεταφέρει το crawl που μόλις είχε περάσει στο κάτω μέρος της οθόνης, διαφημίζοντας το δελτίο είδήσεων. "ΘΡΙΛΕΡ ΜΕ ΚΟΚΑ ΚΑΙ ΣΑΜΠΑΝΙΕΣ". Πετάγομαι και στήνομαι και εγώ με κομμένη την ανάσα μπροστά στην τηλεόραση ανυπομονώντας να μάθω περισσότερα για την συγκλονιστική αυτή είδηση. Όσο περιμένουμε φανταζόμαστε την Γιάννα να οδηγείται στην ασφάλεια-κομπλέ με χειροπέδες- επειδή θέλησε να γιορτάσει την επιτυχία των Ολυμπιακών με λίγη κόκα και σαμπανίτσα παραπάνω. Όταν, μετά από λίγο η είδηση ξαναπερνά, προσγειωνόμαστε. "ΘΡΙΛΕΡ ΜΕ ΚΟΚΚΑ ΚΑΙ ΣΑΜΠΑΝΗ". Γαμώ το ντόπινγκ τους γαμώ...
Είναι λοιπόν απόγευμα, εγώ λαγοκοιμάμαι και ο t-drom λαγοπαρακολουθεί τηλεόραση, όταν ξαφνικά ένθουσιασμένος μου μεταφέρει το crawl που μόλις είχε περάσει στο κάτω μέρος της οθόνης, διαφημίζοντας το δελτίο είδήσεων. "ΘΡΙΛΕΡ ΜΕ ΚΟΚΑ ΚΑΙ ΣΑΜΠΑΝΙΕΣ". Πετάγομαι και στήνομαι και εγώ με κομμένη την ανάσα μπροστά στην τηλεόραση ανυπομονώντας να μάθω περισσότερα για την συγκλονιστική αυτή είδηση. Όσο περιμένουμε φανταζόμαστε την Γιάννα να οδηγείται στην ασφάλεια-κομπλέ με χειροπέδες- επειδή θέλησε να γιορτάσει την επιτυχία των Ολυμπιακών με λίγη κόκα και σαμπανίτσα παραπάνω. Όταν, μετά από λίγο η είδηση ξαναπερνά, προσγειωνόμαστε. "ΘΡΙΛΕΡ ΜΕ ΚΟΚΚΑ ΚΑΙ ΣΑΜΠΑΝΗ". Γαμώ το ντόπινγκ τους γαμώ...
Το καλύτερο headline όλων των εποχών δεν υπήρξε ποτέ, παρα μόνο στην προσωπική μας μυθολογία.
