Εξομολόγηση

Πριν 7-8 χρόνια έθαψα λυτρωτικά το ένοχο έντεχνο παρελθόν μου, πέταξα τα αποκόμματα εισιτηρίων από συναυλίες της Αρβανιτάκη, καταχώνιασα τα cd του Λέκκα, έστειλα για ανακύκλωση τα Διφωνά μου και συνέχισα την ζωή μου σαν να μην συνέβη τίποτε, κουβαλώντας ωστόσο τύψεις για όλα αυτά που δεν άκουσα λόγω του εφηβικού μου κολλήματος με το "ποιοτικό" ελληνικό τραγούδι.
Μόνο κάποια, ελάχιστα, cd την γλύτωσαν και παρέμειναν στην στοίβα πρώτης ανάγκης. Προσωπικά σημεία αναφοράς, χιλιοπαιγμένα και σε ξεχάρβαλες θήκες, δοκιμασμένα στον χρόνο, αγαπημένα και απαραίτητα.

***

Τα Τραγούδια της Χθεσινής Μέρας, τραγουδισμένα από την Χαρούλα Αλεξίου και την Δήμητρα Γαλάνη, είναι ένα από τα album αυτά. Ο Αχιλλέας Θεοφίλου, παραγωγός του δίσκου εξηγεί με τον ιδανικότερο τρόπο στο σημείωμα του δίσκου της προθέσεις τους:

“Τα τραγούδια της χτεσινής μέρας είναι λίγο – πολύ η ηρωική μας μοναξιά που αλλάζει συνοικία, διαβατήριο και πρόσωπο κάθε τόσο. Είναι κάτι μεταξύ βάρδιας φαντάρου, ερωτευμένου και φεγγαριού. Τα τραγούδια αυτά είναι μουσικά σχέδια για λυπημένους ή ακόμη παλιοκαιρίστικες φωτογραφίες. Κάποια στιγμή η Δήμητρα και η Χαρούλα σταματήσανε λίγο μελαγχολικά, λίγο γραφικά το χρόνο και είπανε ότι θατανε καλό να λέγανε στον κόσμο πόσο μεγαλώνει η ερημιά και η φωνή στη νύχτα μέσα. Γι' αυτό τα τραγούδια που διάλεξαν έχουν καλές και τυραννικές στιγμές μέσα τους. Είναι ανίσχυρα για τριάντα όργανα, για σερπαντίνες και στολίσματα. Είναι τραγούδια απλά, μακρινά, ουτοπικά, παρελθοντικά που φτιάξαν μια δικιά τους γλώσσα. Και δεν είναι τυχαίο που ειπώθηκαν μέσα σ' ενα απόγευμα. Αν είχανε χρώμα θα ήτανε μώβ που πάει και σ' όλα τ' απογεύματα του χρόνου. Τα τραγούδια αυτά μένουν πάντα άγρυπνα, της ερημιάς μας χάδια.”

Και είναι τόσο τελειωτικά ακριβής στην περιγραφή του που δεν μπορώ να προσθέσω τίποτε.
Παρα μόνο 2-3 τραγούδια ενδεικτικά.

Ο Αρχηγός- Χαρούλα Αλεξίου
Το τραίνο- Χαρούλα Αλεξίου/Δήμητρα Γαλάνη
The House of the Rising Sun- Δήμητρα Γαλάνη