Αφού έβγαλε τα avant-guard-o-experimental απωθημένα της στο απογοητευτικό (με μεγαλειώδεις εξαιρέσεις) Ruby Blue η μουρλή μολοκισμένη κάνει το θαύμα της. Dance pop που ανασταίνει και τους φανατικότερους των τραγουδιών της τάβλας (παρών). Θέλω να πάω σε ένα υπεργαμάτο κλαμπ και να βάλω φωτιά στο dancefloor με αναπάντεχα αυτοσχέδια dance moves.
Movie Star- Roisin Murphy
***
Worst #06Bloc Party- A Weekend in the City
Δεν μπορώ να το εξηγήσω. Νομίζω ότι δεν θα μπορούν να το εξηγήσουν ούτε οι ίδιοι. Μετά την ηχογράφηση θα έπρεπε να το κλείσουν για πάντα σε ένα μπαούλο και να προχωρήσουν στην δημιουργία του πραγματικού τους δεύτερου album...
***
Snapshot #06 Bliss
Ok, ήταν στα πλαίσια φεστιβάλ, έπαιξε μια ώρα μόνο, ο ήλιος ντάλα, but still... Tori Amos στην Αθήνα. Tori-fuckin'-Amos στην Αθήνα. Να το ξαναπώ ή έγινα κατανοητός;
7 comments:
Μπορεί σαν σύνολο να μην ήταν εξαιρετικός δίσκος αλλά υπήρχαν κομμάτια μέσα που πραγματικά τα γούσταρα πολύ. Νομίζω δεν του αξίζει τέτοια απαξίωση.
Όχι ότι είναι και ξαδέρφια μου βέβαια. Περί ορέξεως.
ρε συ... silent alarm... Έχεις άλλες προσδοκίες μετά από ένα τέτοιο album...
Έτσι αποφασίζουμε; Αν δεν ήταν τόσο καλός όσο ο προηγούμενος, μπαίνει στα χειρότερα;
Όχι ακριβώς. Σκέψου ενώ έχεις χιλιολιώσει ένα album, να έρχεται το επόμενο το οποίο περιμένεις πως και πως και με τα βίας να ξεχωρίζεις 2 τραγούδια. Δεν είναι απογοήτευση αυτό; Γιατί τα worst μου έχουν να κάνουν με τις απογοητεύσεις μου. Προφανώς κυκλοφόρησαν μύρια άθλια album χειρότερα απο αυτό αλλά δεν τα άκουσα καν.
Tori και Roisin στο ίδιο ποστ... όνειρο και οι δύο! Εύγε!
Συμφωνώ απόλυτα για τη Roisi.Θεά!Αν και το "Ruby Blue" μου άρεσε αρκετά.Βλέπεις,κόλλημα από παλιά.
Post a Comment