...και κάποτε ήρθε το internet να καλύψει την ανάγκη ανακάλυψης (ή αποκάλυψης) νέας μουσικής σε μια περίοδο που ο μουσικός τύπος δεν βλέπει πέρα από τους Interpol και το μουσικό ραδιόφωνο ροκάρει άγρια με τους Red Hot Chilli Peppers (αν έχετε το Θεό σας).
Τι γίνεται όμως αν είσαι αθεράπευτος εντυποjunkie;
Η απάντηση είναι τετράγωνη, καλαίσθητη, μυρίζει ωραία, έχει 144 σελίδες, 2 cd και ονομάζεται MUZINE.
Ύστερα από αρκετή ώρα διαβάσματος του περιοδικού (και ακρόασης των cd) χαίρομαι που διαπιστώνω ότι δεν πάσχει από τις συνήθεις νόσους των (-ου) ελληνικών (-ου) μουσικών (-ου) περιοδικών (-ου).
Και εξηγούμαι:
Οι συντάκτες δεν είναι νάρκισσοι. Κατέχουν αυτά για τα οποία γράφουν, they stick to the point, και δεν προσπαθούν να κάνουν επίδειξη των γνωσεων τους (ή συγκάλυψη της αμάθειάς τους for that matter). Παίρνουν κανονικές συντεύξεις και αφήνουν χώρο στους καλλιτέχνες να πουν αυτά που θέλουν.
Στην τελική έχω βαρεθεί να διαβάζω για το πόσο γαμάτος είναι ο τάδε συντάκτης-που-πήγε-με-την-uber-cool-παρέα-του-στο-τάδε-φεστιβάλ-και
-περάσανε-γαμάτα-γιατί-έγιναν-γκολ-από-τα-ξίδια-και-χάσανε-τα-μισά- συγκροτήματα-αλλ -δεν-πειράζει. Όπως έχω βαρεθεί να διαβάζω συνεντεύξεις που εξαντλούνται σε 2-3 ερωτήσούλες έτσι για να γράφουμε στο εξώφυλλο ότι έχουμε αποκλειστική συνέντευξη από τον τάδε γιατί είμαστε γαμάτοι. Χέστηκα για το αν την έχεις δει rock star ρε φίλε μουσικέ συντάκτη. Εγώ θέλω να διαβάζω για τους καλλιτέχνες και όχι για σένα που έχεις απωθημένο να γράφεις στο NME...
Τα συνοδευτικά cd, έπειτα, δεν υπάρχουν μόνο για να δικαιολογούν την τιμη καθώς είναι απαραίτητα για την ανάγνωση του περιοδικού. Μεγάλο μέρος των καλλιτεχνών που παρουσιάζονται εκπροσωπούνται στα cd δίνοντας έτσι ένα άμεσο frame of reference σε ότι διαβάζεις πράγμα χρήσιμο καθώς οι περισσότεροι είναι παντελώς άγνωστοι (τουλάχιστον σε μένα).
Προφανώς το MUZINE δεν είναι ένα mainstream περιοδικό που θα εκτιμήσουν όλοι αλλά δεν νομίζω ότι αυτό είναι το mission statement του.
Είναι όμως το γαμάτο mp3 blog που ανακάλυψες προχτές το βράδυ που είχες αϋπνίες.
Είναι ο περίεργος σταθμός στα ΑΜ που έπεσες πάνω του κατα λάθος και κόλλησες.
Σε έντυπη μορφή.
Δεν ξέρεις τίποτε από αυτά που διαβάζεις και ακούς αλλά θέλεις να τα μάθεις.
Είναι ο περίεργος σταθμός στα ΑΜ που έπεσες πάνω του κατα λάθος και κόλλησες.
Σε έντυπη μορφή.
Δεν ξέρεις τίποτε από αυτά που διαβάζεις και ακούς αλλά θέλεις να τα μάθεις.
Επιλογές από τα συνοδευτικά cd:
8 comments:
Λέξη προς λέξη συμφωνώ. Απλά γαμάτη έκδοση. Πού τη βρίσκουμε, πέρα από το χέρι-με-χέρι που χρειάστηκε για να το πετύχω εγώ?
Σε διάφορα μέρη που αναγράφονται στο muzine.gr αλλά για σένα ειδικά αρκεί να πω ότι το βρίσκεις στο Solaris (lol).
Προσοχή όμως, λόγω του μικρού μεγέθους είναι χαμένο μέσα στο ράφι του.
Respect.
Έπιασες το νόημα ακριβέστατα.
Θέλω να σε κεράσω 78 μπίρες.
Το νόημα ήταν σαφές σε όλο το τεύχος.
Καλή συνέχεια και ένα καλύτερο δεύτερο τεύχος (χωρίς μεγάλη καθυστέρηση if possible :)
Συμφωνώ απόλυτα με ό,τι έγραψες... μέχρι και στο γραφείο το πήρα και χάζεψαν όλοι... ελπίζω να προλάβω να χορτάσω τα δύο δισκάκια πριν έρθουν τα επόμενα...
Ασε που τα δυο δισκάκια σε κάνουν να ψάξεις περισσότερα για κάποιες μπάντες. σε μεγάλο μπελά μπήκαμε, χεχε!
Άσε...ευτυχώς ήμουν στους 90 πρώτους συνδρομητές και θα μου στείλουν τα παιδιά τους Limousine δώρο!!!
Ευχαριστούμε πολύ παιδιά για τα καλά σχόλια και το δεύτερο υποσχόμαστε να είναι καλύτερο.
www.muzine.gr
Post a Comment