Wednesday, November 7

Me and a Gun (and a Band)


I didn't see that coming...

Όταν στην αρχή της χρονιάς έγινε γνωστό το concept του American Doll Posse (5 διαφορετικές περσόνες που μοιράζονται τα κομμάτια του album) το αντιμετώπισα, είναι αλήθεια, με δυσπιστία.

Στην συνέχεια ήρθε το album, το απόλαυσα (και το απολαμβάνω) αλλά εξακολουθούσα να θεωρώ το concept λίγο-πολύ περιττό και στην τελική αποπροσανατολιστικό.

Τελικά, όμως, αποδεικνύεται ότι υπήρχε ένα λαμπρό masterplan πίσω από ολά αυτά. Αν δεν είχε στηθεί όλο αυτό το παιχνίδι των διαφορετικών χαρακτήρων, η Tori Amos δεν θα ανέβαινε στην σκηνή του Vic χτες βράδυ ως Pip. Δεν θα τολμούσε να πει στην μπάντα της να δημιουργήσουν το πιο άρρωστο ηχητικό backround. Δεν θα έκρυβε ένα μαχαίρι και ένα όπλο στο πιάνο της. Και τελικά δεν θα τραγουδούσε το (παραδοσιακά a capella) Me and a Gun όπως ποτέ δεν περιμέναμε να ακούσουμε.

Τόσα χρόνια μετά και αυτή η γυναίκα καταφέρνει και με εκπλήσσει. Είμαι ερωτευμένος σαν να μην πέρασε μια μέρα.

3 comments:

Stratos Bacalis said...

Για άλλη μια φορά άπαιχτη... αν και το κόνσεπτ ακόμα με ξενίζει...

Anonymous said...

τοσο καλη ε;
το ακουσα 2 3 φορες αλλα βαρεθηκα.
πρεπει μαλλον να του δωσω περισσοτερη σημασια!

Anonymous said...

Εγώ το σοκ μου το έπαθα όταν το είδα.. Νομίζω ήθελε να το κάνει εδω και πολύύύ καιρό αλλά δεν μπορούσε ως Tori Amos. Οπότε η Pip μας ήρθε 'κουτί' :)